poulifrenn

Kementad gwall vihan, hogozik netra.

Ha c’hoas ma n’en em guemerit ket abred, ne allot ket lavaret : lezel a ran… hag ho tanvez ne daint ket eleac’h m’o pezo c’hoant! Ar maro-ta ne lezo ket eur boulifren ganeoc’h. (Lefebvre ha Morvan, 1867:53)

Gant ho koad eo livet
Kement a ev ar reusklen ;
N’hellit kaout eur boulifren
Ganthan na vez lipet. (Feiz ha Breiz, niv. 119, 1867)

E carteriou so ne gafet mui eur boulifren da zibri. (Morvan, 1868:82)

Tud ar geriaden, christenien ha paianed, n’eus ket lezet eur boulifren gantho. Ar riz a dlie hor maga beteg an eost, moc’h, ier, ejennet, oll int eat gantho. (Morvan, 1873)

Ar vugale, emezan outha he hunan, a dle pourvei da ezomou o zud pa vezont deuet var an oad ac eat re gabac’h. Va re-me m’oarvad o deus ankounac’heat ar gentel-ze eus o c’hatekismou ha ne deuint ket vardro o zad o veza ma ne c’hedont mui eur boulifren heritaj dious o mam. (Kannad Arvor, niv. 1431, 1907)

Hogen, anat eo e labouris en un doare hiniennel dre en em stummañ ouzh ar gerioù arnevez, rak ne oan gouest da gompren nemet pilifrennoù eus ar breutadurioù aozet er mare-se. (Emsav, niv. 72, 1972)