kevoad

Ken kozh hag ub. pe udb.

1. (Diwar-benn an traoù.) Eus an hevelep mare.

   Ar Yemen a zo bet lakaet gant Schweinfurth, a-unan gant Babilonia hag an Ejipt, er strollad a zo bet anvet gantañ an hen « dric’horniad a sevenadur », Kultur-dreieck, dre ma kaver a-goz en teir bro-se gounid an tri ed, mell, heiz, gwiniz, ha maga an tri loen, ejen, gavr, dañvad. Nemet kevoad n’eo ket an hena testeniou hon eus eus an tri sevenadur-se. (Mordiern, 1937:66)

2. (Diwar-benn an dud.) Kevoad da ub. A oad gant ub. Heñvelsterioù : a-genoad gant ub, kenoad gant ub.

   Pa oan daouzek vloaz, o chom e dunon Vindobalia, edo o vevañ er vourc'h hag en un ti bras e-harz an dunon div blac'h kevoad din ha gwisket kempenn, merc'hed da gouerion, an eil blev melen-aour hir rodellek, eben blev melen-mell dirodell o div dremmet-kaer, lank ha korfet-brav, garet-koant, kerzhedet-skañv. (Mordiern, 1965:14)